Сөз бостандығы және жауапкершілік: Әзілдің шекарасы

Қоғамдық тұрақтылық пен бейбітшілік біздің елімізде ең басты құндылықтар болып табылады. Сондықтан, кез келген қадам мен сөзіміз бұл құндылықтарды сақтауға бағытталуы керек.

Енсебекке қатысты оқиға қоғамда үлкен пікірталас туғызды. Бір жағынан, әркімнің пікірін білдіруге құқығы бар, бірақ бұл құқық ешқашан басқаларды қорлауға, ұлт аралық араздықты қоздыруға негіз болмауы тиіс. Қандай да бір әзіл, кез келген сатира – бұл ең алдымен басқа адамдарды ренжітпейтін, түсіністікке және мәдениетке негізделген болуы тиіс. Бұл тұрғыда, Этический тұрғыдан, кез келген формада мәдениетсіздік, өзге ұлтты кемсіту – қоғамымызға зиян тигізетін нәрсе.

Енсебектің әрекеті тек оның жеке көзімен ғана қарастырылмай, бүкіл қоғамға әсер ететін салдары болуы мүмкін. Әзіл арқылы ұлттар арасындағы жанжал туғызу – қоғамды бөлшектеп, бейбітшілікті бұзу қаупін тудырады. Сондықтан, әрқашан біздің бәріміздің де жауапкершілігіміз бар: сөз бостандығының болуы – ешқашан басқа адамдардың сезімдерін қорлау құқығын білдірмейді.

Алматылық белсенділердің кейбірі әзіл мен сатираның мәнін терең түсінбейді деп есептеймін. Сатира тек қана кемсітудің, ұлтты қорлаудың емес, ең алдымен кемшіліктерді күлкілі түрде көрсету мен сынаудың құралы. Бірақ мұнда маңызды айырмашылық бар: ешқашан жеке немесе ұлттық ар-намысқа зиян келтірмеуіміз керек.

Меніңше, мұндай жағдайларда қоғамның дұрыс бағалауы мен сын көзқарасы қажет. Әзіл мен өз пікірін білдіру – ешқашан ешкімді қорлауды немесе біреуді кемсітуді мақсат етпеуі керек. Біздің басты міндетіміз – бір-бірімізге құрметпен қарау және ұлттық үйлесімділікті сақтау.

Ардагер ұстаз, Іле ауданының Құрметті азаматы Б. Топарқызы